Tijdens de Eerste Wereldoorlog nam de behoefte aan foto’s in tijdschriften sterk toe. De meeste foto’s over de oorlogsgebeurtenissen kwamen van buitenlandse instanties (propaganda) en van gespecialiseerde fotopersbureaus. Onder deze omstandigheden werd op 18 januari 1915 te Amsterdam de N.V. Vereenigde Fotobureaux opgericht door Theodorus Aloysius Maria Moussault, Adrianus Regoort en Mozes Salomon Vaz Dias. Het doel van de vennootschap, zoals in de statuten omschreven, was “de uitoefening der photographie, alsmede de handel, de verhuring en de exploitatie van photographie-toestellen, apparaten, films [...], alsmede de uitoefening van hiermede in verband staande kunsten, beroepen of bedrijven, onder andere het maken van zinco’s”.
De collectie bestaat uit 2873 foto’s met betrekking tot de Eerste Wereldoorlog. Slechts een zeer klein deel heeft betrekking op Nederland: het overgrote deel is in het buitenland gemaakt, zowel aan het westelijk front (België en Frankrijk), als elders (oostfront, Midden-Oosten, Balkan). De foto’s zijn voor het merendeel aan de pers geleverde afdrukken, voornamelijk gemaakt door buitenlandse legerfotografen, persbureaus en instanties. De opschriften en stempels wijzen daarop. Ook zijn er vele foto’s zonder enig opschrift. De bijschriften zijn soms in het Nederlands gesteld en menige foto heeft het stempel van de Vereenigde Fotobureaux (VFB). Dat wil niét zeggen dat die opnamen allemaal gemaakt zijn door fotografen van de VFB (al zou Theo Moussault in Zuid-Limburg eigenhandig foto’s gemaakt hebben). Op verschillende foto’s is het stempel van Paul Lesch uit Berlijn gezet, vergezeld van de opmerking Vertreter der Vereenigde Foto-Bureaux Amsterdam. De collectie is wat eenzijdig samengesteld. Naar schatting 80 % van de foto’s komt van Geallieerde zijde. Daarvan zijn de meeste van Engelse herkomst, met enkele tientallen uit Amerikaanse, Canadese, Franse en Nieuw Zeelandse bron. Ruim 10 % komt van de Centrale mogendheden, en wel voornamelijk van Duitse kant, met enkele tientallen foto’s van Oostenrijkse en Belgische fotografen. Slechts een kleine 10 % is van Nederlandse herkomst. De afdrukken van de foto’s zijn – zoals vaak bij foto’s uit de Eerste Wereldoorlog – matig van kwaliteit, wat verklaard zou kunnen worden uit de materiaalschaarste en haast waarmee de afdrukken gemaakt zijn. Dat doet weinig af aan het historische belang en aan de bruikbaarheid van de opnamen.